بررسی نگرش بیماران نسبت به تأثیر معنویت در روند درمان آنان

مقدمه : تأثیر نگرش معنوی بیماران و پزشکان بر بهبود بیماری عنوانی است که امروزه نظر بسیاری از متخصصان و اندیشمندان را بر خود جلب کرده است. در تحقیقات اخیر نشان داده شده است که نگرش معنوی می تواند بر روند درمان بیماری تأثیرگذار باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی نگرش بیماران تهرانی پیرامون تأثیر میزان معنویت آنان در روند درمان بود. روش : از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های تهران 1000 بیمار به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدن. از یک پرسشنامه معتبر که اعتبار آن توسط صاحب نظران تأیید شده بود، برای ارزیابی معنویت بیماران استفاده شد. ابعاد مختلف معنوی و مذهبی بودن، درجه مذهبی بودن، کیفیت زندگی، استرس و علاقه به درمان توسط پزشک مذهبی ـ معنوی و اعتقاد به تأثیرگذاری معنویت در درمان توسط این پرسشنامه سنجیده شد. یافته ها: همچنین یافته ها نشان داد که مذهبی بودن یا معنویت بیماران با کیفیت زندگی و درمان آنان رابطه معنادار و مستقیم دارد (r=11%، p=004%) همچنین رابطه کیفیت زندگی و درجه بندی میزان معنویت بیماران معنی دار بود. رابطه اعتقاد به تأثیرگذاری معنویت در درمان نیز با مذهبی بودن و معنوی بودن بیماران معنی دار بود (r=289%، p<001%). تفاوت مختصری بین دو جنس وجود داشت، به طوری که بین معنویت و مذهبی بودن مردان و استرس رابطه معنی داری نبود ولی در زنان رابطه معکوس بین این دو متغیر بود. نتیجه گیری : مذهبی بودن و معنویت بیماران با کیفیت زندگی آنان و اعتقاد به تأثیرگذاری معنویت در درمان آنان رابطه مستقیم و معنی داری دارد.